به کانال سرزمین سبز هم سری بزنید

shoulamchannel1@

در این شعر سعی شده از تمامی اهل شولم از حسین کوه تا دیلمبیجار و شولمروار اسامیشون اورده شود .تا آنجا که اطلاعاتم اجازه داد سعی خودم را کردم از شما دوستان عزیز خواهشمندم اگر اسامی دیگری را هم میشناسید که در این شعر نیامده بنده را یاری کنیدو اسمش را بدهید تا انان را نیز اضافه کنم....بسیارمتشکرم...مخلص شما شیرمحمد عاشوری شولمی

به نام خداوند این آب وخاک               خداوند رخشنده و تابناک

سلامی فرستم به اهل معاد                 همه نیک مردانِ تالش نژاد

همه شولمیها ی پاک واصیل             خداوندشان داده آب و نخیل

یکایک بگویم همه نامشان              بتابد بسی مهر بربامشان

به آزاد مردان "آزاد" نام                   چوشیرا ن بیشه ،نهفته کنام

همه "زاهدی" ها به زهد اند                همه عاشق بیت پیغمبرند

درود فراوان به مختارباد                     به" سلطانپور" آن مرد بسیارشاد

"فریدون" که اینک به ده سرور است      مراخاطرازاو بسی درسر است

زآل نکوی "فرید"  یاد باد                   برآ نان همه دست حق یارباد

رییس است" معصومی" شورای را          بکوشد پی حل هرماجرا

طرفدارقرمزبوَد" روزه دار"                     برات، آن شتابنده وبی قرار

رسول شهید آن گل نوبهار                براین خاندان باشد اوافتخار

به "مهدی محبی"همان نیک مرد           طرفدار اس اس به وقت نبرد

علی محبی شهید وطن                       براین دودمان باشد او روحِ تن

نکو مرد باشند همه "خاکپور"            چو خورشید تابنده در روز نور    

زنسل" محمدپور" آن مردِ کار                 پدید آمد ه نسل پرهیزگار                            

درودفراوان برآن "گوشه گیر"               نشسته به شولمروار همچوشیر

نیاید کسی بی سبب کَرگَه کوه                 که "ارهفت "دارد درآنجا شکوه

بسی اهل لطفند" لطقی نژاد"                     همه با درایت همه اهلِ راد

به "اَردَس"بادا بسی آفرین                  همه تندرستند واهل یقین

همه باسوادند"نوروزپور"                    همه علم وهمه بافکور

سلام فراوان برآن "رنجبر"                    ایوب وحبیب آن عزیز پدر

نشسته براین روستا"روستا"                همه با سخاوت همه باخدا

همه اهل کارند " فریدنیا "                     خداوندگاران اهل وفا

به پارنَ چَره کس نیارد شَرَش             که" زحمتکش" آنجا ببُرَدسرش

خداوند داده به "آروِر" پناه              بتابد به شب رویشان همچو ماه

به "حامد نیا" نیز حق یاربود          چو رزمنده پروزِ هرکار بود

به فیض و فیاضند ، "فیاض بخش "     چورستم سوارند برپشت رخش

به نی مینوازد چو "فضایلی "            چو بلبل ببخشد به ماحاصلی

بسی با مروت بوَد"وحدتی"           نباشد وِرا کم ونی شدتی

گلان     زمینند       "گلپور"ها          نه  با پیل  دشمن  نه  با  مورها

"عظیمی"و" آرش"ز یک پیکرند        اگرچه دونام از یکی گوهرند

بسی  با  محبت "مودتی"  ها             وفادار باشند و  بی ادعا

دَرِ  بسته  بر  روی انسانها           زرحمت گشوده "ارندان" ها

به کارو به کسبند" اروانه "ها           بدین شیوه چون شمع وپروانه ها

همه اهل مفتاح"مصباح "ها               به تکبیر وتسبیح شام وشتا

پراکنده هرسو واهل حضور               همه" عابدین پور"ها جفت وجور

رحیم وعزیزند "یوسف نژاد"             خداوندشان یاروغمخوارباد

به "گنجی مقدم" خدا یارشد               به هرگوشه هرکس پی کارشد

چودریا که سیلی زند سخره ای            مقاوم پی موج هر "نقره ای"

"درستان"به کاردرست اندرند             همه رادمردندونیک اخترند

حبیب بودبرمردم آن"رادمنش"              بسی مردبود وزیبا خَطَش

چو "شمشادی" شمشادها کاشته           به روی زمین بیرق افراشته

"صبوری" صبورانه گوید سخن            همه بی تکبر به هر انجمن

همه فکرِشیرین و"شیرین فکر"             به هر ایده آیند با طرح بِکر

زنسل "چکاره"دوصد نامــــــــــوَر        "وحیدی""رسایی فر" وآن دگر

"رحیمی" نشسته به دیلم بجار               چو خورشیدتابنده در شام تار

"خردمند "باشدخردمندشان                  بیَفزوده اندرفَرو شاًنشان

"بجه جازگه" مردِمومن بوَد                  که درگاه حقش به ماًمن بوَد

"ولی زاده"گان نیز خوش مشربند           همه شادمانندوهم بی غمند

"جهانتاب"همچون یل تاجدار              همه پهلوان وهمه نامدار

"بقایی طلب"ها همه با صفا                خداوند داده برآنها بقا

خدا روح"حقی" به رحمت کند           ندیدم از آن سیدپاک ،بَد

"علیزاده"گان را سَرَکَه خوش است     چو زم زم به خاک اندرش جوشش است

"شهاب" آید همچون شهاب سما            به بالین بیمار وهمسایه ها

حسین کوه شولم یکی نام هست            بود "صالحی "و نکونام هست

بوَد "موسوی" نیز آنجا مقیم              ازآن  خوب دوستان اهل  قدیم

بسی باد نیک سیرتان رادرود     که حق نیک بر"سیرتی" ها فزود فزود

درود فراوان بر آن "شیرزاد "       خداوندشان رزق و نعمت بداد

خدارا پرستند"خداپرست"    همه راد هستند و گشاده دست

حسینکوه "زبخشی"بسی یاد باد  همیشه گلستانش آباد باد

به کارنکویند" خوشگفتار"   همه شاکرِ لطف پروردگار

دلیرند پیوسته "شیری نژاد"   نترسند ازرعد وطوفان وباد

ز"اقسامی" هم باد یادی زما    از ان نیک مرد شوخ و صفا

به "اصغر نژاد" آن محب خدا   بسی باد مارا سلام و دعا

"امیدی" به امید حق زنده است   بسی شادو سرحال وفرخنده است

به"اکبری" هم لطف حق یارشد   خدایش مددکار هرکارشد

به آل"شکارچی" بسی نعمت است  بسی نام نیک وبسی عزت است

برآن "آزموده"دوصد آفرین   که هستند مردان خوب زمین

ظفرمند"هادی پور"آن رادمرد   دلیراست هنگام جنگ و نبرد

درخشنده"شمسی پور"اندرزمین   فروزنده چون مهر درمشرقین

"رمضانی" باشدبسی پرتلاش   به کارحلال و به کسب معاش

به "امیدپور" هم خدا بهره داد   بسی رزق وروزی سرِ سفره داد

"شجاعی فر" اندرتلاش است وکار   ظفرمندشان کرده پروردگار

"عظیمی نژاد" است اهل وفا   همه با سخاوت همه با صفا

بسی باشد  "آذین" ،آراسته    ندارد زکس بهره ای خواسته

به حمد خدایند"شکرگذار"      همگی رشیدند و سیمین عذار

خدا داده بر ال "ایرانمنش"    بسی درپی علم جهدو جهش  

به "درویش زاده" صدها درود   که حق بس برآنها محبت فزود

نگفتم من از"پاکمرام" عزیز   دهد حق براورزق وروزی لذیذ

ز"عباسی" هم حرف بسیار است  که پیوسته بیداروهشیار است     

"لری" گرنباشد صفا نیز نیست  دهم برصفایش یکی نمره بیست

ز"خارابی" وخاندانش سپاس     ردای حقیقت برآنها لباس

وهم  گویم از "شاکریان" بسی    نرجیده خاطراز آنها کسی

عزیز است "دولت پور" نیک کار   ازآن خوب مردان دیلمبیجار

زخود نیزگویم که "عاشوری"اَم         یکی لاتی مخص و لوطی ام

نهادند نام"شیرمحمد " به من            شمارا همه مخلصم در وطن   

به شولَم خدا واسعِ  کار باد              زبیداد و ظلمش نگهدار باد

چه گویم که دیگر مرا یاد نیست          که برکاهِ اندیشه ام باد نیست

که روبد زگندم خس و خاک را ؟         برآرد زگندم جوع پاک را؟

چو چنگک بفرساید از کارِ بیش       جدا کی شود دانه از کاه و ریش؟

نگنجد همه وصف نیک اختران             اهالی شولم همه بهتران

نگیرم دگر وقتتان  را  زیاد             دعای شما اجر این بنده باد         

شعر: شیرمحمد عاشوری شولمی...التماس دعا

با استاندار گیلان

در میزگرد دیدار با جعفرزاده رییس محمع نمایندگان گیلان

هوس کردیم تا چند روزی به استان اردبیل  بخصوص سرعین و جاهای دیدنی اطراف ان برویم . رفتیم......یک شب هم تا ساعت یک بعد از نصف در اب درمانیو اب گرم  آفتاب شرق سپری کردیم....جای همه دوستان خالی .تصاویری از این سفر را به مرور اینجا منتشر میکنم ابتدا چند تا راببینیم در روزهای بعد چند تصویر دیگر هم میگذارم

* عکسی درکنار زنبور دار شجاع

*-تفرجاهی درگردنه حیران که اندکی اونجا توقف کردیم

*-صرف چای در منظره باشکوه گردنه حیران

* ورگه سران وتدارک برای تهیه یک چای گوارا در فضای دل انگیز سخره ها

* بلال خوری در گردنه حیران

* درکنار گوسفندان یک چوپان راستگو

دیروز عصر هوای رفتن  به انزلی زدبه سرمان.....بالاخره ساعت هیجده راه افتادیم  رفتیم دریا سوار قایق شدیم تا تالاب انزلی و بعدش اسکله دوری زدیم .رفتیم ساحل خزر اندکی موندیم  بعدش ساعت 21شام را در رستوران نیلوفر آبی که داخل دریا است و برای رفتن به آنجا باید سوار لنج بشوی ،سرو کردیم ...جای همتون خالی.......

درتاریخ روز شنبه یکم خرداد 95 بنا به دعوت بهزیستی استان گیلان و به مناسبت نیمه شعبان ولادن حضرت مهدی (عج)در سالن همایشهای تختی رشت حاظر شدم و قطعه شعری را که خودم به همین مناسبت سروده بودم برای حضار خواندم .تصاویر آن تقدیم می شود

اما شعری را که سروده خودم بود و خوندم، تقدیم شما میکنم:

بوی خوش دلبـــــــر جانان رسید          روح  توگویی  به برِ جان  رسیــد

رُسته  زبستان نبوت گلـــــــــــــی           رایحــــــه یِ سنبل و ریحان رسید

گشته خلایق همه در شورو شعف          منجی  شایسته  انسان  رسیــــــد

مژده رسد باز زدرگاه حـــــــــــق           کاین سرشوریده  به سامان رسید

فاطمه طاهره خیـــــــــــــرالنساء            نزد علی(ع) با لب خندان رسیـــد

کز نَسَب ما سببـــــــــــی ساز شد           کزسببش ظلم به پایان رسیـــــــــــد

از شَجَر پاک رســــول خـــدا(ص)            مجری شایسته قرآن رسیـــــــــــد

قافلهِ  کعبـــــه مقصــــــــــــود را            راهبر عرصهِ  ایمان  رسیــــــــد

خلق مسلمان و خدا جـــــــوی را           بوی خوش  نیمه شعبان  رسیـــد

  کل ملایک همه تسبیـــــــح گـــوی            رحمت حق نعمت  یزدان  رسیـد

باد  مبارک همـــه را سر به سر           دادگر  خلق  مسلمان  رسیــــــــد

مهــدی موعود ، امام زمان(عج)          مهر فروزنده  رخشان  رسیــــــد

از نفسش گل  به گلستان شکفت           چهچهه زن  بلبل  مستان  رسید

در تاریخ 25 فروردین 1395 به دعوت انجمن شعر وادب اداره کل ارشاد اسلامی شهرستان فومن در این مکان حضور یافتم.شروع برنامه ساعت هفده و سی دقیقه عصر روز چهارشنبه بود ، شاعران پیروجوان دراین انجمن گرد آمده ، شعر میخواندند  و نقد و انتقادادبی میکردند و خلاصه بنده هم شعری سرودم و درمعرفی خودم به حضار اجمالاً مطالبی بیان نمودم که مورد تشویق حاظران قرار گرفت.در ساعت نوزده این برنامه خاتمه یافت تصویر زیر از طریق کانال اخبار فومن به نمایش در آمد .در این تصویر بنده با علامت ستاره نشان داده شده ام.

مغازه مخروبه ای بعد ازمغازه های مرکز شولم در سه راهی ِمسیری که یک سرش به پارنه چره وسر دیگرش به لات شولم منتهی میشود  خودنمایی می کند...روزگاری تنها مرکز تجاری این منطقه بود وبا دکانهای قنبر گنجی مقدم و امان الله شفاه رقابت میکرد.....مرد متوسط القامت و بذله گوو خوش اخلاقی به نام مرحوم سید عبدالله موسوی دراین مغازه کاسبی می کرد ....شولم در سکوت و آرامش بود نه صدای ماشین و نه موتوری هیچی به گوش نمی رسید .جاده ای وجود نداشت و جاده شولم از روبروی مغازه فعلی محبی ها (جنب منزل مرحوم قنبر محبی)آغاز می شد و به فومن وماسوله منتهی می گشت.دکان سید عبدالله پاتوق خیلی ها بود هم اسباب می فروخت و هم چایی می داد مرکز اطلاع از اخبار و شایعات بود ومرکز بازیهای محلی بخصوص فندق بازی....مردها غروب که می شد می آمدند آنجا و بعد کم کم گرم بازی می شدند تا نصف شب از مرحوم سید عبدالله فندوق می خریدند ودر پناه نور و صدای وزوز چراغ زنبوری  بازی میکردند برنده ها آخر شب فندقهایشان را می بردند خونه و بازنده ها هم بی فندق میرفتند سوی دیارشان...یادش به خیر

سالهای جوانی سالهای بسیار خوب و شیرینی است...روزگار احساس آزادی و سبکی به تمام معنا، روزگار جوانی ما چیز دیگه ای بود ، مثل امروز نبود ، ما دنیای مجازی نداشتیم صحبتهای ما و احساسات ما موقعی بازگویی می شد که در کنارهم بودیم ، بی آلایش و پاک و بی ریا بودیم ، ررود رو صحبت میکردیم کنار هم قدم می زدیم از عشق و آرزوهای خود می گفتیم و........

روزگار ما(من) روزگار دوستان خوبی مثل فریدن(دهیار کنونی روستا) آقا صادق حامدنیا، آقای اسماعیل روزه دار، آقای عظیم وحیدی راد(رییس اداره آب و ف روستایی فومن)آقایان عباس و عین الله شهاب،آقای قادر حقی، آقای مختار سلطانپور رمضان وحدتی ، نادر زحمتکش، ووووو......بسیاری دیگر که همه شان واقعاً خوب و با وفا و دوست داشتنی بودندو شمارشان زیاد است .....امروز همه این عزیزان هرکدام برای خود مردی شده اند و ماشاءالله بسیاریشان هم مسولیتهایی بر عهده دارند ....بنده هم که پس از سی سال خدمت بازنشسته سازمان بهزیستی استان  شده ام و مرور خاطرات میکنم ، شعر می نویسم وزندگی می گذرانم.....تا شقایق هست باید زندگی کرد......

یاد پهلوان حسن جهانتاب هم به خیر که خیلی کشتی هایش را دوست داشتم واقعاً انسان سنگین و با وقاری بود.

پهلوان فرج و ایرج زاهدی هم واقعاً یل بودند

کدخداهای ما هم که همشون به رحمت ایزدی رفتندو فقط یکیشون درمیان ما هست (منظورم جناب آقای رسایی فر )هستند

مرحومان : رهنما ، کناره گیر ، رادمنش، محبی، حقی،کدخداهای سالهای دورما بودند.

خدا رحمت کند کربلایی عزیز چیکاره را که نماد محرم در مسجد سَرَکه شولم بود

ما با یاد و خاطر این بزرگان و بسیاری دیگر از بزرگانی که اینک  میان ما نیستند زندگی میکنیم .....

جوانان امروز که دیگر اسیر موبایل و تلگرام واین چیزهای محیر العقول جدید شده اند......

زندگی باید کرد...تا شقایق هست

این شعر تقدیم میشود به تمام تالشهای زحمت کش ...درحقیقت این شعر را باید موزون و با آهنگ بخونید

تالشیمه،، مردیمَه .....دشمن نامردیمه

راضیمَه شکر خدا.......روز گزَره دِع مرا

خوای بزونی چه دارم.....الان ترا ایشمارم:

ایسپیه گاو زرده گاو....اسپَه ک شَب کـَرع لاو

چند گلَه بز با گوسَند....جنگلی واشی چرَند

بجار دارم چن کیله .....برزی کارم چِ دیله

توعه دارهَ باغ دارم ....کـَجَه پیلَه کار دارم

هم باغ دارم هم بولاق.....روشنَه چمع اوجاق

کرگون دَکـَرم لونی....هَنی خوای که بزونی؟

با ای گلَه مرغونه......هَرم چمه صبحونه

برزی هَرم با تارَه......تازَه پنیرَ سارَ

حالم ک ببو خَراب....شتی هَرم با دوشاب

تالشیمَه  دِع برا......هم کَه دارم هم سرا

زحمت کَشم کارکـَرم.....تا نون حلال بَرم

خدا منَ یَع  برا......غمی ندارم مرا

شعر : شیرمحمد عاشوری شولمی

با اجازه شما....نهم اسفنده .....شولم و داخل باغمه ....

یه آتشی افروختیم ....سیب زمینی برزغالش پختیم

این شعری است که در شب شعر ودرحضور بقیه هنرمندان وحضار در سالم همایشهای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در بیست ویکم بهمن خواندم.

شعر سروده خودم می باشد.

یارمحرومان

دَمــــــــــــی را یاور  درماندگان باش           چـــــــــــــراغ راه در ره ماندگان باش
دَمی احساس کن خانت نباشــــــــــــد            پشیــــــــــزی کنج انبانت نباشـــــــــد
به شب نان بیات   از آب تر کـــــــن            مسایی و صباحی را به سرکـــــــــــن
شبــــــــــی را از سریر خود برون آی          به تن کـَرباس  و کفشِ کهنــه بر پای
گذر کن از سرای  بینـــــــــــــــــوایان           شبــــــــــی سردو، چراغت، ماه تابان
دمی احساس کن چشمـــــــــی نداری           نبینـــــــــــی صورت مهســـــای یاری
 نباشـــــــــــی بهره مند از چشم بینا            به توصیفت نیاید  دیدنیهـــــــــــــــــــا
چنانکه رنگ دنیارا نبینــــــــــــــــــی           ندانی گل چه باشد تا بچینـــــــــــــــی
بگیرند از گلویت نغمه خــــــــــــــوش          وَمحــــــــرومت کنند از نعمت گـــوش
زگفتن  دربمانــــــــــی و نخوانـــــی             بمانی در سکوت و بی زبانــــــــــــــی
به دنیا نشوی صوتــــــــی و سازی            چگونه زندگـــــــــــــی چونان بسازی؟
چگونه فهمت آید پرسشــــــــــی  را            که در پاسخ بیاری گویشـــــــــــــی را
دمـــی احساس کن  آن لحظه ای را             که محــــــــــــــرومت کنند از نعمت پا
دوپایت را نباشد قدرتـــــــــــــــی تا              قدومت رنجه گردانـــــــی به هـــر راه
دمی احساس کن دستــــــــــی نداری            که موری را زبینــــــــــــی ات برآری
یقین بـــی دست،خوش،حالت نباشد             که هرکاری در اقبالـــــــت  نباشـــــــد
به کیشِ مهر و رحمت بندگــــی کن             زراه مهربانـــــــــــــی زندگـــــــــی کن
مبادا دست پیری را نگیـــــــــــــری             که کس دستت نگیرد روز پیـــــــــری
ز هَر نعمت زرحمت بهره منـــــدی             نشاید از سر سیــــــــری بخنـــــــــدی
چودریا،قطره اشکــــــی میشود،گاه             بروبد همچــــــــو دریایــــــــی، پَرِ کاه
چو گردابش برآید غرق آنـــــــــــــی            مبادا اندر این  دریا  بمانـــــــــــــــــی
چو  دست پور خود در دست گیری             مبادا  بر یتیمان  سخت گیـــــــــــــری
یتیمان را نوازش ده ز احســــــــان             کزان  خوشتــــــــر نباشد نزد سبحان
 نگاه رحم از معلول برگیـــــــــــــــر            ترحم  کم  کن از وارستِهِ  پیــــــــــر
که نا بینا بســـــــــــــــی بیند خدارا             بدان رنگـــــــــــــی که ناپیداست مارا
کرولالان ؛ حبیبان  خداینـــــــــــــــد             به گـــــوش جان  شنیدار صداینــــــــد
 خوش آید حق زتقوی پیشگانـــــی             که مـــــی گیرند دست بندگانـــــــــــی

در شب بیست ویکم بهمن ماه وبه مناسبت بزرگداشت انقلاب اسلامی درسالن همایش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شب شعری برگزار شد .شاعرای توانمندی در آن حضور داشتند از قبیل آ قای ابراهیم شکری آقای آریا پاد وهمچنین شاعر خوب گیلان آقای روحانی که درجمع شاعران کشور در حضور رهبر انقلاب شعر خونده بود و بنده...نوبت بنده که رسید شعرم را خواندم و مورد تشویق حضار وبخصوص آ قای دکتر پارسی مدیرکل محترم بهزیستی ، آقای عاقل منش عضو محترم شورای شهر رشت، وآقای حسن پور مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان وسایر حضار   قرار گرفتم ...شعری که خواندم تحت عنوا"دمی را یاور درماندگان باش" ،بود

دانلود چند ترانه خوب تالشی که تقدیمتان میگردد امیدوارم لذت ببرید

http://www.sharefile.ir/uploads/1453491054.mp3

www.sharefile.ir/uploads/1453514566.mp3

www.sharefile.ir/uploads/1453482305.mp3

ای شولم...ای شولم.....ای شولــــــــــــــــــم
ای سرزمین زیبا
خاکت چوفرشِ دیبا
جاری زکوهسارت
صدچشمه سوی دریا
پرورده دامن تو
مردان خوب ودانا
ای شولم....ای شولم....ای شولــــــــــــــــم
آن خاک مشک بویت
مارا کَشَد به سویت
آغوش گرم کوهت
آن آب در صبوحت
مارا نشاط گیرد
ازدیدن شکوهت
ای شولم...ای شولم....ای شولـــــــــــــــــــم
از لات تا حسین کوه
مارا نباشد اندوه
دیلمبیجار زیبا
پرسبزه است، پر روح
شولمروار را بین
خوابیده دامن کوه
ای شولم ...ای شولم ......ای شولـــــــــــــــــــم
ماروزگاردیرین
ازتو نشانه داریم
از عمر باشکوهت
صدها فسانه داریم
از عندلیب و سارت
صدها ترانه داریم
ای شولم ...ای شولم ......ای شولـــــــــــــــــــم
هرگز مباد روزی
خاکت ملال بینیم
خواهیم تا ابد هست
آبت ذلال بینیم
از باغ و دشت و کوهت
پیوسته گل بچینیم
ای شولم ...ای شولم ......ای شولـــــــــــــــــــم
شعر از: شیرمحمد عاشوری
استفاده با ذکر منبع مجاز است
 

عروس یَبو سوارا، یَبوش دَنشته ......... هَنی بوا
تا که آرَسَ پَردی ، چِ پاش  پِپشتَ ........ هَنی بوا
عروس شَ پَردی بَشو،  ایدَفَه  بَلَکَ.......هَنی بوا
بااَسب و با دستَ گل رواری دَلَکَ ......... هَنی بوا
آوی عروسی بَردَه ، سَرجی ویلَکَ ....... هَنی بوا
زما چِ دوملَه تیله، چِ دیل ترَکَ............ هَنی بوا
هسه پی چ ببو؟.......هنی بوا
عروس با یَبو ؟ ......هنی بوا
ین ما لسی نَ اومَ، زماش  دَنشتَ ........... هَنی بوا
زما دَلَکَ روار، تیلَ دَوَشتَ ............. هَنی بوا
عروسی بگِرَن......هنی بوا
مترسَ نَ مَرَن......هنی بوا
عروس زیرَنگَ زونم ،رواری کا بَ را.....هنی بوا
اسبی دَکَشع بیرون ، سَر پِ را پِرا......... هنی بوا
عروس زیرنگَ.....هنی بوا
خیلی قشنگَ .......هنی بوا
عروسی کا آب چَکع، ماشالله اومَ .....هنی بوا
زما چِ دوملَ پرع ،سرا َدرومه.........هَنی بوا
وشتنَ بکَرَن .....هنی بوا
گِشَه ببَرَن  ...... هنی بوا
شعر: شیرمحمد عاشوری شولمی